عوامل ایجاد پیری لاستیک به شرح زیر است
واکنش زنجیره ای رادیکال های آزاد با مولکول های لاستیک در لاستیک رخ می دهد و زنجیره مولکولی می شکند یا از طریق پیوندهای عرضی ، در نتیجه خواص لاستیک تغییر می کند. اکسیداسیون یکی از دلایل مهم پیری لاستیک است.
اکسیژن شیمیایی فعال ازن بسیار بیشتر و مخرب تر است. همچنین زنجیره مولکولی را می شکند ، اما تأثیر ازن بر لاستیک با تغییر شکل یا عدم تغییر لاستیک متفاوت است. هنگامی که لاستیک برای تغییر شکل (عمدتا لاستیک غیر اشباع) استفاده می شود ، ترک هایی در جهت اعمال تنش وجود دارد که به آن"؛ ترکیدن ازن"؛ هنگامی که روی لاستیک تغییر شکل داده می شود ، فقط فیلم اکسید روی سطح لاستیک بدون ترک خوردگی ایجاد می شود.
افزایش دما می تواند باعث ترک حرارتی یا اتصال حرارتی لاستیک شود. اما عملکرد اصلی گرما فعال سازی است. افزایش سرعت انتشار اکسیژن و فعال کردن واکنش اکسیداسیون می تواند سرعت واکنش اکسیداسیون لاستیک را تسریع کند ، که یک پدیده پیری رایج پیری حرارتی اکسیژن است.
عملکرد آب دارای دو جنبه است: وقتی لاستیک در آب یا هوای مرطوب خیس می شود ، به راحتی آسیب می بیند. این به این دلیل است که مواد محلول در آب و سنگدانه های محلول در آب در لاستیک استخراج شده و توسط آب حل می شوند. در اثر هیدرولیز یا جذب ایجاد می شود. به ویژه تحت عمل متناوب غوطه وری در آب و قرار گرفتن در معرض جو ، آسیب لاستیک تسریع می شود. با این حال ، در برخی موارد ، رطوبت به لاستیک آسیب نمی رساند و حتی تأثیر تاخیر در پیری را نیز دارد. عوامل م affectثر بر لاستیک شامل محیط شیمیایی ، یونهای فلزی با ظرفیت متغیر ، تشعشعات با انرژی بالا ، برق و زیست شناسی است.